Gister was dé dag voor bruidspaar D&R en hun twee dochters. Maar eigenlijk ook voor mij hoor! We hebben er met elkaar een jaar naar uitgekeken. Eindelijk was het zover. Beiden hebben motorrijden als een van hun passies. Het bruidspaar werd thuis opgehaald door een groep vrienden, op motoren. Hoe speciaal. Het bruidspaar in een auto voorop. Wauw, een kippenvel moment hoor! Zo kwamen zij aan op de trouwlocatie. Ronkende motoren, tot voor de deur waar de huwelijksvoltrekking plaatsvond. En daar sta je dan met elkaar. Op het moment dat ik mijn toga aan heb, verander ik ook echt in een soort van trouwmevrouw. Je gaat verwoorden wat je ''onderweg'' hebt gehoord. Van het bruidspaar, familieleden, vrienden. Als mensen-mens op mijn lijf geschreven, al zeg ik het zelf. Inleven in wie het bruidspaar is en ze ook echt proberen te leren kennen. Te lezen eigenlijk. Mijn speech trof hen recht in het hart. Doel gehaald! Want hoe mooi als je weet te raken met je woorden. In de voorliggende periode leerde ik hen vooral kennen als rustig. Iets van ''doe maar normaal''. Mega relaxed. Komt goed. Geen stress. Ik was ook echt op zoek naar verhalen of gebeurtenissen waar ik iets mee kon, want het bruidspaar wilde een ceremonie met humor. Gelukt! Het was een ontspannen en liefdevolle happening waar ook ik nog van nagenieten...